roboty przymusowe

См. также в других словарях:

• robota — ż IV, CMs. robotaocie; lm D. robotabót 1. «zespół czynności, akcji podejmowanych w celu wykonania, wyprodukowania, wytworzenia, dokonania czegoś; praca, działanie, działalność, robienie czegoś; robocizna» Łatwa, żmudna, niewdzięczna robota.… …   Słownik języka polskiego

• przymusowy — «wykonywany pod przymusem, narzucony przez okoliczności; niedobrowolny, nakazany; konieczny» Przymusowy pobyt gdzieś. Przymusowe lądowanie samolotu. Przymusowe ubezpieczenie samochodu. Przymusowa lektura. Przymusowe leczenie. ∆ Roboty przymusowe… …   Słownik języka polskiego

• bauer — m IV, DB. a, Ms. bauererze; lm M. bauererzy, DB. ów pot. «bogaty chłop (zwłaszcza niemiecki), zatrudniający robotników» Wywieziony na roboty przymusowe pracował u bauera. ‹niem.› …   Słownik języka polskiego

• obóz — m IV, D. obozu, Ms. obozie; lm M. obozy 1. «zespół namiotów usytuowanych pod gołym niebem, przeznaczonych na dłuższy odpoczynek dla większej grupy osób» Rozbić, zwinąć obóz. Rozłożyć się, stanąć obozem. 2. «rodzaj kursu gromadzącego na pewien… …   Słownik języka polskiego

• wojenny — wojennynni «związany z wojną, z prowadzeniem wojny; istniejący, używany podczas wojny» Wojenna zawierucha, burza, nawałnica. Działania wojenne. Prowokacja wojenna. Taktyka, strategia wojenna. Przemysł wojenny. Port wojenny. Spustoszenia,… …   Słownik języka polskiego

• dipis — m IV, DB. a, Ms. dipissie; lm M. i, DB. ów pot. «osoba, która wywieziona na przymusowe roboty przez hitlerowskie Niemcy (głównie z Europy Wschodniej) nie wróciła do kraju po zakończeniu II wojny światowej i korzystała z opieki organizacji… …   Słownik języka polskiego

• katorga — ż III, CMs. katorgardze; lm D. katorgaorg «przymusowe roboty, zwykle połączone z zesłaniem, stosowane w Rosji carskiej jako kara dla więźniów politycznych i kryminalnych» ‹ros.› …   Słownik języka polskiego

• łapanka — ż III, CMs. łapankance; lm D. łapankanek «w krajach okupowanych przez hitlerowców w czasie II wojny światowej: obława na ludzi, łapanie ludzi w celu wysłania ich do obozów, na przymusowe roboty itp.» …   Słownik języka polskiego

• zbrodnia — ż I, DCMs. zbrodniani; lm D. zbrodniani 1. «poważne przestępstwo naruszające normy społeczno etyczne, np. zabójstwo, ciężkie pobicie kogoś, w prawie polskim zagrożone karą pozbawienia wolności na czas nie krótszy od 3 lat albo najsurowszą karą… …   Słownik języka polskiego

• łapanka — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ib, CMc. łapankance; lm D. łapankanek {{/stl 8}}{{stl 7}} w czasie okupacji hitlerowskiej: łapanie siłą przypadkowych ludzi na ulicy (ulicach) z zamiarem wysłania ich do obozów, na przymusowe roboty itp.; obława na ludzi …   Langenscheidt Polski wyjaśnień